Lou Shields (US) CD presentation "Cabin Sessions" Missy Sippy Gent (28-05-2019) reporter & photo credits: Marcel info club: Missy Sippy info artist: Lou Shields © Rootsville 2019

Net een geweldige editie van Duvel Blues achter de rug maar er blijven maar optredens op ons afkomen. Voor de verandering trok ik nog eens naar de Gentse juke joint, "Missy Sippy". Daar kregen ze "Lou Shields" over de vloer. Ik had de man eerder dit jaar leren kennen via zijn schitterende cd “Cabin Sessions” (album report). Tijd nu om hem zelf live aan het werk te zien.

Lou Shields is afkomstig uit Chicago, maar woont thans in Madison, Wisconsin. Hij zet de traditie van de Amerikaanse muziek voort met een solo-uitvoering die trekt op stijlen uit vervlogen tijden. Met zijn National Resonator gitaar of met de banjo en vergezeld van een unieke stijl van voetpercussie en mondharmonica, gebruikt hij zijn stem als een verlengstuk van het muzikaal verleden.  Lou deelt verhalen, gedachten en ervaringen met de luisteraar en dit is een stijl die ik uitermate kan appreciëren.

De joint zat niet stampvol maar toch aangenaam gevuld. Lou stapte omstreeks de klok van negen het podium op gewapend met zijn National Resonator, een “rack” rond de nek en staande op een stuk houten “blaffetuur” om met zijn voeten het ritme aan te geven. Hij vertrok aan topsnelheid en zou tot het einde van de show geen enkele keer gas terug nemen. Hij vertelt verhalen over zichzelf of vrienden en giet deze in songs. We krijgen een mengeling van blues al dan niet met slide en als Lou de banjo bovenhaalt gaat de stijl richting country, hillbilly met een vleugje bluesgrass. Zijn nasale stem past perfect bij de gebracht songs en doet soms denken aan de muziek van The Reverend Peyton’s.

Het geheel was heel aangenaam om volgen en vooral zeer energiek. ‘Fireside’ was de eerste song die op ons werd afgevuurd gevolgd door ‘Lovin Man’ song uit zijn nieuwste cd en daaruit zouden we nog een stevige greep op ons bord krijgen, zoals ‘One Of Them days bijvoorbeeld of ‘Old Friend’ en ‘Travellin Shoes’.  Buiten dat brengt Lou knappe zaken met de slide of blaast hij zich de longen nuit het lijf met de Mississippi Saxofoon. Voor de pauze nog een aantal knappe zaken als ‘Rustic Roads’ of ‘Cabin In The Woods’.

Hij nam dan een wel heel korte pauze, kwestie van zijn instrumenten te stemmen, maar toch konden we enkele woorden wisselen en ik vond hem overkomen als een zeer vriendelijk en minzame persoon. “Nen toffe gast” gelijk ze zeggen. Het tweede deel van de show verliep op dezelfde energiek manier. Lou bleef met zijn vingers picken en de slide vloog over de snaren en met ‘Dog Gone Shame’, ‘Moving On’en ‘Summer Loving’ kregen we er nog 3 bij van de nieuw cd. Deze werden aangevuld met zaken als het heel knap nummer ’61 Highway’. Maar zoals altijd komt er een einde aan alle goede dingen, ook aan deze fijne gig van Lou Shields.

Ik heb echt genoten van zijn muziek en zijn stijl. Alvast een aanrader als de man nog eens in onze contreien vertoeft. (Marcel)